Een tafel vol vlinders


Samenvatting

 Fred Berkow vertelt het eerste hoofdstuk. Bram Bontje neemt het tweede en tevens laatste hoofdstuk voor zijn rekening. Het verhaal begint in Siberië aan het Baikalmeer waar journalist Fred op reis is naar een vulkaan voor zijn reistijdschrift. Als hij telefonisch wel contact krijgt met zijn vriendin Carla, en niet met zijn stiefzoon Bram, weet hij dat hij dood is.

Fred heeft Bram leren kennen toen hij toevallig een relatie kreeg als 22-jarige student met de zes jaar oudere Nicolien, de moeder van de toen driejarige Bram. Zij was weduwe geworden toen de vader van Bram, Menno Bontje, een week na zijn geboorte van een dak afsprong. Gaandeweg komt Fred steeds meer in de ban van Bram en hij raakt steeds verder vervreemd van Nicolien. Als de weduwe kiest voor zekerheid en een bemiddeld tandarts trouwt, moet Fred kiezen. Hij moet, of Bram voor altijd vergeten of zijn plichten als stiefvader op zich nemen en kiezen voor het co-ouderschap. Fred kiest voor het laatste en de helft van de week is Bram bij Fred, de andere helft bij Nicolien en haar tandarts. Enkele jaren later worden Fred en Bram een succesvol duo van reisverhalen in de positie van gescheiden vader met zoon op vakantie. Fred en Bram doen hun hele leven spelletjes met het toeval, inclusief bizarre weddenschapjes. Deze levenshouding bereikt zijn hoogtepunt als Bram op zijn negentiende in Amsterdam een leuk meisje, Emma, bij een tramhalte ziet.  

Beiden stappen ze bewust in de verkeerde tram en ze worden een onafscheidelijk stel. Bram is ervan overtuigd dat het allemaal is gekomen door een scherfje dat zijn fietsband heeft lek gemaakt. Na een impulsief bezoek aan opa en oma Bontje beseft hij dat zijn leven een tafel vol vlinders is. Iedere seconde vliegt er één weg. Als de tafel leeg is, is hij dood.

Bram voegt de daad bij het woord en besluit zich dood te rijden in de geleende auto van zijn stiefvader. Omdat hij de kracht had te breken met Emma, de liefde van zijn leven, heeft hij ook de kracht om zichzelf dood te rijden.

Hoofdpersonen

Fred Berkow:    Fred is de stiefvader van Bram en de ex van Nicolien. Hij houdt enorm van schrijven en reizen. Hij reist dan ook de hele wereld over en schrijft daar ook recensies en verslagen over. Ook Bram gaat soms met hem mee op reis en daarom zijn ze ook een tijdje een reis/schrijft duo geweest voor een blad. Fred voert bezweringen uit over het leven van Bram. Zo doet hij een bezwering over Bram dat als de telefoon de eerstvolgende halve minuut niet overgaat, Bram minstens 18 jaar oud wordt en zou de telefoon wel overgaan, dan zal Bram voor zijn 18e sterven.

Bram Bontje:    Bram is de zoon van Nicolien. Hij is een blonde jongen met een open lach en lijkt op zijn overleden vader Menno. Ook is Bram de geadopteerde zoon van Fred. In zijn kindertijd wilde hij ontdekkingsreiziger of schrijver worden of werken bij de wegenwacht.

Bram zit in de knoop met zijn leven en weet niet wat hij wil. Hij wil graag reizen. Hij heeft een boek gelezen over Tepuki, een man die op zijn reis naar de steen Autaki (een steen die bij aanraking je leven een nieuwe start geeft) op de meest mooie plekken terecht komt en de mooiste vrouwen ontmoet, iets wat Bram nog niet gelukt is. Maar als hij het tijdens zijn reis financieel niet meer red keert hij terug en ontmoet hij Emma, waar hij onmiddellijk stapelverliefd op wordt. Uiteindelijk pleegt Bram, net als zijn vader Menno, zelfmoord door met de auto van Fred tegen een boom aan te rijden.

Mijn mening

Ik heb dit boek gekozen, omdat ik wel eens van de auteur, Tim Krabbé, had gehoord, maar nog nooit een boek van hem had gelezen. De groene kaft viel mij direct op en na het lezen van de flaptekst was ik zo nieuwsgierig naar het verhaal dat ik besloot om dit boek te gaan lezen. Het boek heeft 2 delen, in het eerste deel van het boek beleef je het verhaal van Fred Berkow. In het tweede deel van het boek leef je mee met Bram Bontje en hoe hij zijn leven ervaart. Ik vond ik wel leuk dat het verhaal in 2 delen werd vertelt, omdat je zo het verhaal vanuit 2 kanten beleeft. In het begint van het boek wil Fred naar huis bellen (hij was op reis), maar kreeg geen contact met Bram, maar wel met zijn vriendin Carla. En Fred wist het, Bram was dood. Ik wilde daarna graag weten hoe hij dat wist en verder in het verhaal werd het duidelijk. Ik vond het een spannend en realistisch verhaal met een goede verhaallijn. Ik vond het een spannend en realistisch verhaal, omdat het gaat over een situatie die wel vaker voor komt bij familie's/mensen en het dus echt kon zijn gebeurd. Ik vond het boek zo spannend, omdat ik graag wilde weten hoe het verder ging met het leven van Bram en de relatie tussen Fred en Bram.

Auteur

Tim Krabbé is geboren op 13 april 1943. Tim Krabbé zijn echte naam is Hans Maarten Timotheus Krabbé. 

Tim Krabbé is geboren in een creatieve familie. Zijn vader Maarten Krabbé en grootvader Hendrik Maarten Krabbé waren bekende kunstschilders. Zijn broer Jeroen Krabbé is acteur, regisseur en kunstschilder, zijn halfbroer Mirko Krabbé een multimediakunstenaar en ontwerper en zijn moeder, Margreet Reiss, overleden in 2002, was schrijfster en filmvertaalster.

Tim voltooide in 1960 de HBS-B aan het Spinoza Lyceum in Amsterdam en studeerde enige tijd psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Later is hij journalist geworden voor onder andere Vrij Nederland. Daarna is hij boeken gaan schrijven en hiervoor werd hij geïnspireerd door de literaire werken van Willem Frederik Hermans. In meerdere boeken van Tim is dan ook de stijl van Hermans terug te vinden. Naast de stijl van Hermans is er ook nog veel uit het verleden van Tim Krabbé in zijn boeken terug te vinden: namelijk zijn passie voor schaken en wielrennen. En wat Tim vroeger graag deed, namelijk zichzelf continu verbeteren, is nu nog te zien: hij heeft inmiddels al vele boeken geschreven en heeft voor deze boeken al verschillende prijzen ontvangen. In 2009 mocht hij zelfs het Boekenweekgeschenk schrijven. Krabbé is getrouwd geweest met Liz Snoijink, met wie hij een zoon heeft. Naast schrijven en schaken heeft hij een beetje geacteerd (onder andere in het satirische VARA-programma Hadimassa).